Ձեռնարկության մետալուրգիական ծառայության մենեջեր Աննա Փարամազյանը, չնայած երիտասարդ տարիքին, արդեն հասցրել է աշխատանքային հարուստ կենսափորձ ունենալ: Դեռևս 22 տարեկանում, որպես ֆլոտացնող աշխատանքի անցավ Կապանի կոմբինատում. այսօր արդեն նրա ենթակայությամբ 102 աշխատակից կա:
«Երբ դեռ նոր էի ընդունվել աշխատանքի, բոլորը զարմացած մի հարց էին տալիս՝ արդյոք այս աշխատանքը դժվար չէ՞ ինձ համար, հատկապես, որ հերթափոխային էր, բայց դա ինձ չէր վախեցնում: Հետագայում իհարկե, որպես սկսնակ աշխատող, դժվարություններ շատ ի հայտ եկան. այն տարիներին դեռևս տեխնոլոգիական գործընթացներն ավտոմատացված չէր, և շատ ժամանակ ձեռքի ուժ էր անհրաժեշտ լինում, բայց գործընկերներիս, արտադրության աշխատանքը սիրելու շնորհիվ շատ բան հաղթահարեցի», -հիշում է:
Ասում է արտադրությունը միայն ծանր աշխատանք չէ, այն շատ հետաքրքիր է և մասնագիտորեն աճելու մեծ հնարավորություններ է տալիս, որը ստիպում էր ամեն օր երիտասարդ աղջկան շտապել հարազատ աշխատավայր:
«Այն ճանապարհը, որ անցել եմ այստեղ, շատ բան տվեց ինձ, կոմբինատի աշխատանքային ամեն օրը նորը սովորելու հնարավորություն էր: Տարիներ շարունակ, ընկերությունը շահագործվելով նաև արտերկրում գործունեություն ծավալող ընկերությունների կողմից, մեզ օգնեց նաև այստեղ աշխատած ղեկավարներից վերցնել իրենց երկրում կիրառվող փորձը, որոնցից հաջողվածը նաև մենք կիրառեցինք»,-ասում է նա:
Աշխատանքային օրինակելի ու մեծ փորձ ձեռք բերած մեր գործընկերը, վստահեցնում է՝ հաջողությունների հասել է, քանի որ կարողացել է հստակ նպատակ ունենալ ու քայլել այդ ուղով, իսկ անընդհատ սովորելն ու նորը կիրառելու համարձակությունը նրան մասնագիտության մեջ հմտացրեց: Արտադրությունն այսօր նրա համար կյանքի շարունակական ընթացքի մեջ անբաժան մասն է կազմում, անգամ աշխատավայրում չլինելու դեպքում՝ պարբերաբար կապի մեջ է օրվա բոլոր ժամերին :
«Լավ ղեկավար է՝ օժտված մարդակային ամենավեհ հատկանիշներով, իր մասնագիտությանը հիմնովի տիրապետող, ում հետ աշխատելուց և վարպետություն ես ձեռք բերում և հաճույք ստանում:»,- նշում է գործընկերը՝ Ռուզաննա Գրիգորյանը:
Աննան նաև մայր է, երկու զավակ է մեծացնում, փորձում ժամանակի բաշխումն այնպես կատարել, որ աշխատանքն ու ընտանիքը չտուժվեն: